Abraxas-vrhovni Bog ili Bog materijalnog sveta-dragulji i mistična reč ABRACADABRA

ABRAXAS-nije reč o starom Bogu,prepunom misterija I magije,koje je stvorio čovek-reč je o filozofskom Bogu koji postoji na Kolektivnom nesvesnom,onom koji je stvoren potrebom njegovog postojanja,Bogu koji gura um da stvara,Bogu koji ne postoji ,jer da postoji ,to bi bio smisao.

Teško je spoznati božanstvo Abraxas.

“Njegova je moć najveća. Imamo summum bonum Heliosa i infinum malum Đavola, a Abraxas daje Život, koji je majka Dobra i Zla. Abraxas je strahota, koja je opet lepa kao prolećni dan. Prožima istinu i laž, dobro i zlo, svetlo i tamu. Abraxas je hermafrodit prvobitnog postanka. On je ljubav i ubica ljubavi. Abraxas je svet, njegovo postojanje i njegov nestanak.”-Karl Gustav Jung

Abraksas potiče iz drevnog Egipta I Grčke,povezan je s počecima gnosticizma koji prema „Jevrejskoj enciklopediji „nastaju u drevnoj Kaldeji.Po uzoru na vavilonsku religiju misterija,Jevreji stvaraju vavilonsku kabalu,majku svih mističnih religija širom sveta.Albert Pike,mason 33 stepena novodi “Kabala je ključ svih nauka,a gnostici su rođeni od kabalista”

U “ Rečniku uma i duha “ (1991) saznajemo da je za aleksandrijske gnostičke bazilike drugog veka Abraksas bio Vrhovno biće ili carstvo svetlosti iz kojeg su proizašle sledeće energije: um, razumevanje, mudrost, moć i snaga čitava sukcesija sila, kneževina i Eona. Gnostička „Sveta knjiga Velikog nevidljivog duha“ uči da je Abrakas Eon prebivalište sa drugim Eonima Pleroma. Pleroma se generalno odnosi na ukupnost božanskih moći sadržanih u sebi i koje se razvijaju (razvijaju se) kao energije iz carstva svetlosti (Ein Sof iz Kabale). Abraxas kao kult  je povezan s gnostičkim učiteljem Basilidesom, koji je cvetao početkom drugog veka n.e. u Aleksandriji, Egipat

Prema verovanju Basilida postoji 365 Eona, svi oni personifikacije energija koje potiču od Vrhovnog Bića. Prvi od ovih Eona bio je Hrist, ili Nous. Prema drevnim gnostičkim tekstovima, Abrakas je astralna zmija (sotona) na drvetu koja osvetljava i dobro i zlo Adamu i Evi čije su se oči tada otvorile.Oroboros, moćan okultni simbol, označava Abrakasa, kraljevog crva koji vlada ovim svetom. Abrakas je stvoritelj dobra i zla ukopan u jednu osobu koju su gnostički bazilidisti opisali kao “ najvećeg Boga “

U sledećim izvodima pokušaćemo da nađemo odgovor da li je Abraxas Bog,anđeo,ili možda arhon,vladar I gospodar svih arhona,Demijurg-stvaralac I održavatelj fizičkog sveta,demon,možda Eon-božanska emanacija ili čak I zli đavo. Abraxas je entitet, duh, čije je pravo značenje I dalje mistifikovano.

Čak i pravopis i ispravan izgovor imena podležu kontroverzama.Da li je ABRAXAS ili ABRASAX? Podaci govore da je najstarija inkarnacija reči grčka ΑΒΡΑΣΑΞ, prevedeno  kao ABRASAX,, ali je  zbog konfuzije i promena izgovora, alternativni oblik ΑΒΡΑΞΑΣ (ABRAXAS) došao je u zajedničku upotrebu. Danas se ime ABRAXAS  može pronaći ,upravo u zajedničkoj “ABRACADABRI”

Abracadabra-Kako govorim tako stvaram magična reč koja se koristi u savremenim mađioničarskim trikovima I reč čije značenje se opskurno objašnjava I prevodi kao reč magičnih isceliteljskih sposobnosti, prvi put spomenuta u 2.veku hrišćanske ere.

Simonicus rimskli lekar u delu “Liber Medicinalis” prepisivao je nošenje amajlije sa reči “Abracadabra” ispisane u obliku trougla sa krakom na dole,I izgovaranje ove reči na način smicanja po jednog slova iz same reči,dovodilo je ,prema verovanju, do iscelenja svih bolesti.

Dragulji Abraxasa

Abraxas je predstavljen na starim amuletima, sa glavom petla,nogama zmaja-zmija I bičem u jednoj ruci a u drugj okrugli ili ovalni štit. Iz njegovog imena se uzima mistična reč Abracadabra (k.v.). Mnogi  dragulji I kamenje  izrezani su  u različitim simboličkim oblicima.Abraxas kao kult  je povezan s gnostičkim učiteljem Basilidesom, koji je cvetao početkom drugog veka n.e. u Aleksandriji, Egipat.Neki autori smatraju “Basilide” izumiteljima dragulja Abraxsa kao što se može naći u “Gnostici I njihovi ostaci”CW King  1887.god.  dok su drugi poricili da ove amajlije imaju bilo kakve veze sa Basilidasom I gnostičarima uopšte.U svakom slučaju postoji koncept Abraxasa I njegovi dragulji koji se pojavljuju u gnostičkoj literature kao što je „Gnostička biblija“ iz 2003.godine.Na našim prostorima pronađeno je više dragulja sa likom Abraxasa, naročito je interasantna ona u Starom Gradu u Sarajevu 1880.godine.Na ovom talismanu se pored figure sa glavom petal,ljudskim telom I dve zmije umesto nogu,na licu nalazi natpis IAW ABRACAX, a na naličju  ABRA / CAX / AILWE/ ADWNE.

Abraxas je Sve I ništa,Sve I praznina

Samo ime Abraxas, čini zbir do 365, prema drevnoj umetnosti Isopsefija (praksa koja dodeljuje brojčane vrednosti grčkim slovima – vezana uz Gematriju , ekvivalentan postupak na hebrejskom, kao što je korišteno u kabalističkim istraživanjima kako bi se pronašla skrivena značenja u rečima) : Α = 1, 2 = 2, 100 = 100, Α = 1, Σ = 200, Α = 1, 60 = 60. To, naravno, odgovara broju dana u godini, što predstavlja potpuni godišnji ciklus ( i metaforički, završetak i zatvaranje).

Idući dalje, u nekim sistemima postoji verovanje  da svaki dan u godini predstavlja različito „nebo“ (ili se pre može reći noćno nebo, ), samim tim  i 365 nebesa nad kojima predsedava 365 arhona (gospodara) . Abraxas je prvi i najveći arhont, vladar ili vrhovni vladar svih ostalih, obuhvaćajući sve manje arhone unutar svog bića.

U drugim tumačenjima 365 neba, „nebesa“ se objašnjavaju kao  niz „stepena“ ili „tvorevina“, svaki sa svojim vlastitim arhonom i anđelima, .Poslednji stepen koji  postaje vidljiv jeste naš materijalni svijet u kom živimo .- a Abraxas je opet prvi arhon, vladar među vladarima, čija se moć i autoritet proteže na niski materijalni plan koji nastanjujemo.

Takođe, za sedam slova u njegovu imenu često se kaže da predstavljaju sedam planeta klasičnih drevnih vremena: Sunca, Meseca, Merkura, Venere, Marsa, Jupitera i Saturna

Abraxas-vrhovno božanstvo iznad Starozavetnog Jehove

Odlomak “Prolog protiv svih jeresi” koji se pripisuje hrišćanskom autoru Tertulianu,jasno iznosi opis jeretičkog verovanja Basilidasa da je Bog Biblije-Jehova, samo manji anđeo, Onog ko propagira takvo takvo mišljenje bi osudili I danas, a ne onda.Govoreći o Basilidasu,vođi gnostičkog kulta, Tertulijan  navodi,kako on tvrdi da postoji vrhovno božanstvo Abraxas koje je stvorio Um koji se na grčkom kaže Nous, ; da odande izađe Reč-Logos; da je On dao Providnost, vrlinu i mudrost; da su od njih naknadno stvorene Kneževine, Moći i Anđeli; da su usledila beskrajne procesije anđela; da su tim anđelima stvorena 365 neba, i svet Nakon toga, u čast Abraxasu, čije ime, ako se izračuna, ima u sebi taj broj 365. A među posljednjim anđelima, onima koji su načinili ovaj svet, smešta Boga Jevreja , to jest Boga Zakona i Proroka, koje on poriče da je Bog, ali potvrđuje da je Anđeo. ”(Prevod S. Telval, u Otacima Ante-Nicene , str. 649–650.1887 god). Oni su smatrali da Abrakas ima pod njegovom komandom 365 bogova, kojima su pripisali 365 vrlina, po jedan. Stariji mitolozi stavili su ga među brojne egipatske bogove, a demonolozi su ga opisali kao demona, sa glavom kralja i sa zmijama koje su mu stvarale noge.

Abraxas kao Demijurg

Druga tumačenja Abraxasa.za razliku od Tertulianovg tumačenja Basilida, su ,da iako je moćan entitet, on nije vrhovni Bog čitavog  svemira.Na određeni način, Abraxas se mogao tumačiti kao manifestacija konačnog Boga u prostorno-vremenskom području-matrijalnom svetu. Ovo tumačenje podrzava gnostičku „Svetu knjiga Velikog nevidljivog duha“

Da objasnimo- Pleroma, punina ili duhovni svemir u svojoj sveukupnosti, uključujući  I sve emanacije i moći božanskog, je zapravo Bog koji se ne može spoznati.

Iz Plerome,Boga koji se ne može spoznati, su se pojavili Eoni ili emanacije poznate kao Nous (um, intelekt ili inteligencija), Logos (reč, govor, ili obrazloženi diskurs), Fronesis (praktična mudrost ili razboritost), Sofija (mudrost) i Dinamis (moć, potencijal).

Iz Sofije i Dinamisa uzdigli su se nebesa i njihova pomoćna bića. Abraxas, prema tom kosmogonijskom učenju ,, često preuzima ulogu emanacije iz Sofije, I postaje Demijurg ili stvaralac materijalnog sveta nad kojim vlada. Ukupna figura Abraxasa može se promatrati kao predstavljanje Vrhovnog Bića ili Plerome ( King , 1887). Ljudsko telo i ruke predstavljaju Boga ili Božanstvo u ograničenijem smislu (čovek je Božja slika). Dve zmije  koje predstavljaju Nous i Logos podržavaju telo. Glava petla ili ptice je simbol proricanja, budnosti i novog dana  i tako označava Fronesis. Štit koji se drži u jednoj ruci predstavlja mudrost (Sofija), a bič koji se drži u drugoj ruci predstavlja moć (DInamis). Kult Abraxasa i pripadajućih basilidskih verovanja nije nestao s padom Zapadnog Rimskog Carstva u petom veku,oni su se i dalje  držali tajno.Vitezovi templari i katari  bili su nosioci  gnostičkih uverenja i tvrdi se da je amblem na jednom od pečata koji su koristili templari izveden iz drevnih izdanja dragulja Abraxasa. Abraxas i gnosticizam takođe su, s pravom ili pogreškom, bili povezani s masonstvom, rozenkrojcerskim naredbama i drugim tajnim društvima

Karl Gustav Jung

Najpoznatiji u modernim vremenima mogu biti susreti koje je švajcarski psihoanalitičar Karl Gustav Jung (1875–1961) imao s Abraxasom.Naročito u period od kasne 1913. do 1917. godine, Jung je eksperimentirao s raznim „onostranim“ stanjima svesti tokom kojih je imao vizije i komunicirao s entitetima, što se može različito tumačiti kao oteletvorenje  bića ili sopstvene unutrašnje svesti, psihe, ili duše, uključivši I te procese i duhovnog vodiča po imenu Filemon, kojeg je Jung kasnije identificirao kao Simona Magusa, poznatog  ranokršćanskog jeretika i mogućeg gnostika. Generalno uzevši Jung je Abraxasa nazvao Bogom višim od hrišćanskog Boga ,koji spaja sve  suprotnosti u jedno biće.On objedinjuje htonsko I solarno,muško I žensko,ističući da Hristu nedostaje feminizirana strana,a Bogu Ocu –tamna.

Abraxas spaja dobro i zlo, stoji iznad i izvan oba. U svojoj gnostičkoj raspravi iz 1916., Sedam propovedi mrtvima , Karl Jung je napisao u ovom duhu: “Ovo je bog kojeg niste poznavali, jer ga je čovečanstvo zaboravilo. Nazvali smo ga po imenu ABRAXAS. ..Još je neodređenija od boga i đavola…Kada bi Pleroma postojala, Abraxas bi bio njena manifestacija. Abraxas se razlikuje od Plerome i po tome je Biće. Đavo  je delotvorniji od neodređenog Abraxasa.

U južnoslovenskim predanjima Abraxas se oistovećuje sa mitološkim bićem Baziliskom čije su se figure našle i u srpskim srednjovekovnim manastirima.