U vreme velikih nedaća po ljudski rod,oduvek je čovek tražio spas i pomoć od više sile.Za vreme jedne od velikih epidemija kuge ,koja je zahvatila Evropu 1665. godine ,i izazvala umiranje stanovništva,nemajući više nade u ovozemaljski spas ,benedikanski monah je za pomoć molio Arhanđela Mihajla.Usnivši u snu Arhanđela koji mu se pojavio,ukazao je monahu koja biljka ima moć da pomogne u lečenju žrtvama bubonske kuge.
Arhanđel Mihajlo je govorio o biljci Anđelika (Angelica Arhangelica). Monah je u čast Arhanđela Mihajla biljku nazvao Anđelika.Kada je otkriveno da je ova biljka bila korisna u zaštiti i izlečenju onih koji su imali kugu, seljaci i plemstvo su sa zemlje skoro opustošili biljku andelika. Stare hronike izveštavaju da bi svako ko je ceo dan držao u ustima delić korena anđelike bio bi zaštićen od kuge.
Ova biljka cveta oko 8. maja (stari kalendar), na praznik Svetog Mihaila.Anđelika je oduvek smatrana biljkom „Svetog duha“. Iako je ova biljka nazvana u čast hrišćanskog anđela, mnogi festivali anđelike održavaju se u Livoniji, Istočnoj Pruskoj i Pomeraniji i slave na paganski način.
Za evropsku anđeliku se više od hiljadu godina gledalo kao na magičnu travu.Kako bi zaštitili decu od bolesti i veštičarenja seljaci su pravili ogrlice od sasušenog lišća anđelike.Izveštavano je da veštice nikada ne koriste angeliku, a ako je bila u ženskom vrtu ili kući, to je bila njena odbrana od optužbi za vračanje.
„Anđelikina voda“ je naknadno ugrađena u zvanični engleski lek protiv kuge. Ako ostavimo ovu legendu na stranu, anđelika bi bila očigledan izbor za lek protiv kuge, jer je odavno slovila da leči bilo koju bolest. od zubobolje do ujeda „svih otrovnih zveri“.
Paracelzijus (1493-1541), nemačko-švajcarski lekar i alhemičar, koji je utvrdio ulogu hemije u medicini, opisao je biljku Arhanđela Mihajla kao „čudesan lek“. Svaki deo biljke, uključujući i seme, bio je zaslužan za lekovita svojstva. Posebno od korenja, ali i od lišća, stabljika i semena, napravljeni su preparati koji se koriste za ublažavanje kaslja,bronhitisa,,upale grla, prehlade i drugih respiratornih stanja i deluju kao izbacivač bolesti.
Svi delovi biljaka smatrani su korisnim u podsticanju apetita i ublažavanju smetnji u probavi, gasovima, kolikama i crevima. Anđelika je biljka zaslužna za protivupalna svojstva i korisna za snižavanje temperature. Često se opisuje kao stimulišući tonik, efikasna je u lečenju reumatizma i gihta, za ublažavanje mučnine, za ublažavanje menstrualnih grčeva i za bolesti urinarnog trakta. Lekari biljne medicine takođe su propisali anđeliku u slučajevima slabe cirkulacije, jer se veruje da biljka stimuliše protok krvi u perifernim delovima tela.
Arhanđel Mihajlo se takođe priziva u ceremoniji lečenja reda „Zlatna Zora “ o čemu možete procitati u sledećem tekstu.
Arhanđel Mihajlo -ceremonija lečenja magijskog reda Zlatna Zora